hayatta sonradan fark edilen şeyler

aşk diye biseyin gercekten olmadıgını bugun farkettim 6 ay sonra yeniden gordum gorunce aglayacagimi dusunurdum hep ama aglayamadim bile ask degilmis heralde bu

ananızın babanınız değerini bilin onlar sizi değil siz onları toprağa emanet edeceksiniz

hiçbir şey için geç olmadığını

değer bilmek

çoğu şey önemsiz. gençliğimizin değerini bilmek lazım. yaşadığınız zamanın değerini bilin geçen her saniyeyi farketmeye çalışın. sonradan ne çabuk geçmiş beee demeyin.

saçlarıma ak düşmüş, şimdi farkettim

ikinci hayatının, tek bir hayatın olduğunu anladığında başladığı

davranışlarım. mesela bir işte danışılacak biri olarak görülüyormuşum. ne alaka aq ben malım

lisede neredeyse her gün beraber takıldığım arkadaşımın aslında gerçek arkadaşım olmadığını farketmek üzdü. bunu da üniversiteye geçince anladım.

birinin değeri

Bir şeyin ne kadar üstüne düşersen, korursan, ona önem verirsen kesin sonunda bişe oluyor.

hayatındaki birine değerli olduğunu fark ettiğinde onu kaybediyorsun

Limonlu dondurma ile bitter çikolatalı dondurma aynı tabaktayken, buluştukları çizginin tadı efsane oluyor.

Herkese her şeyin anlatılmaması gerektiği.

aslında yaşamıyormuşuz(swh)

(bkz: fark etmek) (bkz: fark edilen)

Kullanılmak. Herkesin hayatında böyle kendini çok akıllı sanan bir orospu çocuğu vardır. İş hayatında da, sizden yardım istemeyen kimseye iyi niyetli davranıp yardım etmemek gerektiği. Boşverin ihtiyacı varsa ondan bekleyin söylemesini sonra yardımcı olun.

Neden sen ki ?

Anneannemin evindeki klozette duvara o günün tarihini yazmışım 20 sene sonra farkettim , hüzünlenmedim değil

(bkz: boş yaşamak ) Geçen gün ilkokul arkadaşlarımla görüştük. Herkes anlatıyor hayatında ne değişti ne oldu ne bitti diye bir baktım kendime ben sadece yaşamışım hayatımda hiçbir şey olmamış.

Her zaman önceliğinin ailen olması gerektiği

Zaman kavramı.

Çoğu kişi aile demiş ama bence kendi değerini fark etmek. Ne kadar değerli ve özel biri olduğunu anlarsan ailenede çevrenede o kadar değer verirsin. Kendinizi harcamayın dostlar...

bomboş yaşadığın... bi bakıyorsun 20-25 yaşına gelmişsin elle tutulur bir hobin, merakın yok...ilgin olsa da peşinden gidememişsin. hayallerin gerçekleşmemiş. kimse hayallerinin gerçek olması için çaba sağlamamış. ne spora ne sanata yatkınlığın var. bomboş okumuşsun. toplum tarafından kabul gören! bir meslek sahibi olmak için okumuşsun. kazanç sahibi olabilmek için okumuşsun. ve şimdi geriye dönüp bakınca hayatı yaşayamamış olduğunu anlıyorsun.

Çoğu kişinin aslında hasta olmadığı. Hatalarını örtmek için kendilerine hastalık uydurduğu ve her olayda onun arkasına sığındığını

Bütün hislerin gelip geçiciliği varken yalnızlığın daimi oluşu. Anne karnından beri, belki bütün hayat boyunca. İnanıyordum ki biri yüreğime dokununca yalnızlığım geçecek. Ne yüreğime dokunan oldu ne yalnızlığımı gören. Şimdilerde inancımın var olup olmadığını dahi bilmiyorum. Sıkıştırıyor beni bu his. Varlığını hissettiriyor her an. Hep yalnızmışım, hep de yalnız olacakmışım gibi geliyor.

Hayat; sen ona bakarken soyunmaz ama seni sınava çıplak çağırır..

annemin dediği her şey sonunda çıktı. en başından dinlemem lazımmış.

zayıf olduğunuz noktaları bilen kişilerin, etrafınızdaki en tehlikeli kişiler olduğu. sizi nereden vuracaklarını çok iyi bilirler.

Anneler her zaman haklıdır, kadının hisleri yanılmaz, erkeklere asla yanında olduğunu hissettirmeyeceksin.